แก้ปัญหาที่มีมากมายได้ง่ายๆ ด้วยการปรับวิธีคิด

            หลายคนย่อมต้องเคยถามกับครูอาจารย์ว่า “เราเรียนประวัติศาสตร์กันเพื่ออะไร ในเมื่อมันเป็นเรื่องที่ผ่านมานานแล้ว” และอีกหลายต่อหลายครั้งที่เรามักถามกับตัวเองแม้จะเติบโตมาเป็นผู้ใหญ่ว่า “ประวัติศาสตร์สอนอะไรเราบ้าง” แน่นอนว่าอดีตเป็นสิ่งที่ผ่านพ้นไปและมีมากมายที่บอกให้อยู่กับปัจจุบัน แต่ในบางอย่างประวัติศาสตร์ที่เป็นอดีตไปแล้วก็สามารถสอนให้เรารู้ได้ ดังนี้ ประวัติศาสตร์สอนให้เรารู้ความผิดพลาด             ในบันทึกทางประวัติศาสตร์และการเล่าขานสิ่งต่าง ๆ มาจากรุ่นสู่รุ่นทำให้เราเห็นถึงความสำเร็จในผลแห่งการกระทำของผู้คนที่ทำให้บ้านเมืองเต็มไปด้วยความสงบสุขและมีแต่วิถีชีวิตที่เรียบง่าย มีการแบ่งชนชั้นต่างคนต่างก็มีน้ำใจซึ่งกันและกัน ทว่าหากเมื่อใดที่มีบุคคลหลงผิดก็จะก่อให้เกิดความประมาทและความโง่เขลาจนนำไปสู่ภัยมากมายที่ไม่ได้มาถึงแค่เพียงตัวเอง แต่ยังรวมถึงคนหมู่มากจนเกิดจุดจบมากมายตามมาซึ่งก็เหมือนการใช้ชีวิตของเราที่หากไม่มีสติ ทำหลายอย่างด้วยความไม่ตั้งใจ ไม่เรียนรู้หลายอย่างให้ถ่องแท้ก็จะเกิดข้อผิดพลาดตามมา ประวัติศาสตร์สอนให้เรารู้คุณธรรมของบรรพชน             ในประวัติศาสตร์ของหลายเมืองในแต่ละยุคสมัยเราจะเห็นได้ว่าเหล่าบรรพชนทุกคนต่างก็รักแผ่นดินเกิดมากจนถึงขนาดยอมออกไปสู้รบไม่ว่าจะเป็นชายและหญิง หรือบางคนที่ไม่ได้จับดาบออกไปก็ยังมีน้ำใจในการทำอาหารเลี้ยงผู้คนที่ออกไปสู้รบเพื่อให้หายเหนื่อย เป็นทัพหลังคอยยืนหยัดปกป้องแผ่นดินที่ตัวเองอยู่จนเสียเลือดเสียเนื้อไปก็มาก เช่น {...}

ทิวลิบ (Tulip) เป็นไม้ยืนต้นที่มีดอกผลิบานในฤดูใบไม้ผลิ มีหลอดตรงกลางดอกเป็นอวัยวะส่วนสำคัญที่สุด ดอกทิวลิบมักจะมีขนาดใหญ่มีสีฉูดฉาดและสดใสโดยทั่วไปเป็นสีแดง, สีชมพู, สีเหลืองหรือสีขาว โดยปกติดอกทิวลิบจะมีโทนสีอบอุ่น มักมีจ้ำสีแตกต่างกันที่ฐานของ Tepals หรือบริเวณที่กลีบดอกและกลีบเลี้ยงรวมกันอยู่ภายในตัวเอง เนื่องจากทิวลิบมีระดับความแปรปรวนภายในตัวเอง มีประวัติการเพาะปลูกที่ยาวนาน การจำแนกประเภทจึงมีความซับซ้อนมาก ทิวลิบเป็นสมาชิกในไม้ดอกตระกูลเดียวกับลิลี่ (Lily) คือตระกูล Liliaceae มีประมาณ 75 ชนิดและแบ่งออกเป็นสี่ประเภทย่อย ชื่อ “ทิวลิบ” มีที่มาจากคำในภาษาเปอร์เซียแปลว่าผ้าโพกหัวเพราะมันอาจมีลักษณะคล้ายผ้าโพกหัวของเปอร์เซีย ทิวลิบพบมากในแถบที่ทอดยาวจากยุโรปตอนใต้ไปจนถึงเอเชียตอนกลาง {...}

            เล่นบทเหยื่อไม่ใช่คำในแง่ลบ ไม่ได้หมายถึงการเสแสร้ง แต่บางครั้งเราก็ทำตัวเป็นเหยื่อโดยที่เราไม่ทันรู้ตัวหรืออาจจะเป็นนิสัยติดตัวของเราที่ชอบโอนอ่อนให้กับคนอื่น ยอมให้คนอื่นรังแกและเอาเปรียบเรา อาจเกิดจากความรู้สึกกลัวที่สังคมจะไม่ยอมรับ กลัวว่าจะถูกสังคมต่อต้าน กลัวไม่มีคนรัก และกลัวว่าหากเราลุกขึ้นมาสู้บ้างจะทำให้อีกฝ่ายยิ่งทำไม่ดีกับเราเพิ่มมากขึ้น แต่รู้หรือไม่ว่าการทำตัวอ่อนแอไปเรื่อยๆ นั้นก็ยิ่งเร่งพฤติกรรมไม่ดีของคนบางคนให้ทำกับเรามากขึ้นเช่นเดียวกัน วิธีการง่ายๆ ที่จะช่วยให้เรามีความเข้มแข็งมากยิ่งขึ้นนั่นก็คือการเคารพตัวเอง รู้ว่าตนเองนั้นสมควรได้รับอะไร หากเราเป็นคนดีก็สมควรที่จะได้รับสิ่งดีๆ และไม่มีใครสมควรที่จะมาเอาเปรียบเราหรือรังแกเรา หากเราเคารพตัวเองเราจะไม่ยอมให้ใครมาทำไม่ดีกับเรา การปฏิเสธให้เป็นก็สามารถช่วยได้เช่นกัน เพราะบางครั้งเราก็เลือกที่จะไม่ปฏิเสธเพื่อหนีปัญหาแต่กลับสร้างปัญหามากขึ้นกว่าเดิมอีก หากปฏิเสธเป็นก็จะช่วยให้เราใช้ชีวิตได้อย่างสบายมากขึ้น พฤติกรรมเล่นบทเหยื่อและสาเหตุที่บางครั้งเราเองก็ไม่รู้ตัว  อย่างแรกของพฤติกรรมเล่นบทเหยื่อเลยคือการไม่ปฏิเสธ ไม่ว่าใครจะร้องขออะไรหรือใครจะพูดถึงเราอย่างไร เราก็ไม่ปฏิเสธเขา ยินดีที่จะช่วยเหลือทุกอย่าง {...}