โทรศัพท์เคลื่อนที่ยุคที่ 4

         โทรศัพท์เคลื่อนที่ยุคที่ 4 หรือ 4G คือเทคโนโลยีเพื่อนำมาให้บริการโครงข่ายเซลลูล่าร์แบบบรอดแบนด์ (Boardband Cellular Network) ในทางเทคนิคแล้วระบบโทรศัพท์เคลื่อนที่ยุคที่ 4 จะต้องมีความสามารถตรงตามมาตรฐาน IMT Advanced ที่กำหนดโดย ITU-R  ซึ่งออกมาในปี 2008 

         ระบบโทรศัพท์เคลื่อนที่ยุคที่ 4 จะต้องสามารถให้บริการโมบายล์บรอดแบนด์   (Mobile Broadband) ที่ใช้อินเทอร์เน็ตโปรโตคอลทั้งหมดที่ครอบคลุมและให้ความปลอดภัยให้กับโมเด็มแบบไวร์เลส (Wireless Modem) คอมพิวเตอร์แล็ปท็อป (Laptop Computer) สมาร์ทโฟน (Smartphone) และอุปกรณ์แบบเคลื่อนที่อื่นๆ

และมีความสามารถในการเข้าถึง                   อินเทอร์เน็ตความเร็วสูงมากเป็นพิเศษ (Ultra Boardband Internet Access) บริการเสียงบนไอพี (Voice over IP) บริการเกมและมัลติมีเดียสตรีมิ่ง (Multimedia Streaming) ให้กับผู้ใช้บริการ

         เทคโนโลยี IMT-Advanced อนุญาตให้ระบบโทรศัพท์เคลื่อนที่ยุคที่ 4 โรมมิ่ง (Roaming) กับเครือข่ายไร้สายท้องถิ่น และอาจติดต่อกับระบบแพร่ภาพแบบวิดีโอดิจิทัล (Digital Video Broadcasting Systems) และมีความหมายกว้างไปกว่าข้อกำหนด IMT-2000 เดิมซึ่งใช้กับระบบโทรศัพท์มือถือ 3G

         ระบบโทรศัพท์เคลื่อนที่ยุคที่ 4 ต้องมีความสามารถให้บริการบรอดแบนด์ได้ที่ความเร็วสูงสุดที่ 100 Mbps (เมกะบิตต่อวินาที) สำหรับการสื่อสารขณะเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง (High Mobility Communication) เช่น ผู้ใช้บริการในรถไฟหรือรถยนต์ และที่ 1 Gbps (จิกะบิตต่อวินาที) สำหรับการขณะเคลื่อนที่ด้วยความเร็วต่ำ (Low Mobility Communication) เช่น ผู้ใช้บริการที่เดินเท้าหรืออยู่กับที่

         เมื่อมีการออกเวอร์ชั่นที่สองของ Mobile WiMAX หรือ IEEE 802.16m และ LTE Advanced (LTE-A) ออกมา เวอร์ชั่นนี้จึงถือว่ามีคุณสมบัติตามมาตรฐาน IMT Advanced หรือเป็นระบบโทรศัพท์เคลื่อนที่ยุคที่ 4 เต็มรูปแบบ

         เทคโนโลยีของระบบโทรศัพท์เคลื่อนที่ยุคที่ 4 นี้ไม่สามารถเข้ากันได้กับโครงข่ายแบบเซอร์กิตสวิตซ์ (Circuit Switching) สำหรับโทรศัพท์พื้นฐานแบบเก่า แต่ใช้งานได้กับบริการโทรศัพท์แบบไอพี (IP Telephony) เทคนิค Spectrum ที่ใช้ใน 3G ไม่สามารถใช้กับ 4G ได้ โดย 4G ใช้เทคนิคการสื่อสารแบบ OFDMA  ซึ่งสามารถส่งข้อมูลด้วยอัตราบิตที่สูงมากโดยใช้การมัลติเพล็กซ์สัญญาณวิทยุแบบ MIMO

              ดังที่กล่าวมาแล้ว ระบบโทรศัพท์เคลื่อนที่ยุคที่ 4 ไม่สามารถทำงานร่วมกับ ระบบโทรศัพท์แบบเก่าที่เป็น Circuit Switch , IEEE 802.20, UMB และ OFDM เทคโนโลยีของ 4G ต่างกับ 3G ที่รองรับทั้ง Circuit Switching และ Packet Switching แต่ 4G จะรองรับเฉพาะ Packet Switching อย่างเดียว สำหรับเรื่องของ IP Address เทคโนโลยี 4G ทำงานกับ IPv6 (Internet Protocol Version 6) ได้

              ประสิทธิภาพของการส่งคลื่นวิทยุขึ้นอยู่กับระบบสายอากาศ (Attenna System) ด้วย โดยระบบโทรศัพท์เคลื่อนที่ยุคที่ 4 ใช้สายอากาศแบบอัจฉริยะ (Intelligence Attenna) ที่มีอัลกอริทึมของการประมวลผลสัญญาณที่ฉลาด อย่าง MIMO (Multiple Input Multiple Output)

              ข้อด้อยของระบบโทรศัพท์เคลื่อนที่ยุคที่ 4 คืออุปกรณ์แฮนด์เซ็ท (Handset) ของผู้ใช้จะมี Frequency Band ที่เท่ากันอย่างเดียวไม่ได้ จะต้องทำการกำหนดค่าเฉพาะให้ใช้งานกับผู้ให้บริการและประเทศนั้นด้วย และจะต้องมีการอัพเกรดซอฟท์แวร์เพื่อให้สามารถติดต่อกับผู้ให้บริการรายอื่นหรือนำไปใช้งานต่างประเทศได้

เครดิตภาพ Coathailand, ELEADER, Asearcher

#โทรศัพท์มือถือยุคที่ 4 #เทคโนโลยี 4G #เทคโนโลยีน่ารู้